Hallo Svetlana

Zoals eerder opgemerkt was hotel Milan uitstekend. Het was voor ons een aparte ervaring om na +/- 2.5 uur vliegen naar Moskou, ook 2,5 uur in de taxi te zitten om naar het hotel te komen. Wat een enorm grote stad is Moskou! 

Later heeft de gids daar veel over verteld! Reuze interessant. Verder was die stadstour ook prima! We hebben voldoende gezien, het Smolensky klooster vond ik erg bijzonder. Ik heb genoten van de Iconen! De gids wist enorm veel. De tour duurde van 09.00 tot 13.00 u. Bij nader inzien hadden we dus ook het vliegtuig van 18.00 u op vrijdagavond kunnen pakken want op dat moment wilden we echt naar huis. Maar dat is achteraf praten.
Hotel Cosmos was enorm groot, iets gedateerd maar verder prima! Op het moment dat wij daar verbleven, waren atletiekatleten van over de hele wereld in het hotel. Aangezien ik houd van mensen en situaties observeren heb ik ook daarvan genoten.
De transfers verliepen prima en hebben mij de rust geboden die ik nodig had. Behalve dat de chauffeur die ons naar het vliegveld in Anapa bracht een risicovolle bestuurder was. Op een vroege ochtend ben je dan wel wakker!
De Shuttle bus was 1,5 uur voor vertrek op het vliegveld. Even was het spannend of we wel op tijd zouden komen. Domodevo is een chaotische luchthaven maar we hebben met handen en voeten en een taalboekje ons weten te redden.
De vluchten verliepen prima en op weg naar Anapa kregen we zelfs plaatsen in Business Class aangeboden.
Het was een intense ervaring om de taalbarrière mee te maken. Ik was vergeten dat, toen ik in 2010 in Altai was met een Russische groep en een paar Nederlanders, we voortdurend een Engelse tolk bij ons hadden. Hierdoor in combinatie met het contact kon ik op een bepaald moment wel het een en ander begrijpen.
Nu hadden we ons boekje en in hotel Kassandra Google translate.

Na het gedoe met de eerste kamer (4 bij 5 meter inclusief de badkamer waar van alles kapot was. Onder een schuin dak. Met 2 kleine bedjes van 80 cm breed) die ze ons aanvankelijk gaven is ons verblijf in hotel Kassandra, in twee aparte maar wel naast elkaar liggende mooie lichte kamers met balkon en uitzicht op zee, aangenaam geweest.
Later heb ik in Kassandra ontdekt dat ze wel degelijk de kamer die jij geboekt had (een voordeur met 2 separate kamers waarvan 1 met een King Size bed en 1 met2 eenpersoonsbedden) hadden. Er waren per appartementenblok , waarvan ze er drie hadden, 9 van zulke kamers. Ze hadden dus zeker 27 van zulke kamers maar er woonden allemaal families in.

Toch kregen wij na de contoverse, een soort VIP gevoel.
We werden regelmatig in het kantoor van de eigenaresse Ludmilla uitgenodigd om via Google Translate te communiceren en mijn dochter mocht regelmatig op internet.
Ze heeft ons een avond een rondleiding door Anapa gegeven want ze wilde ons niet met een taxi alleen laten gaan.
Het eten was erg slecht, oud brood waar andere mensen die voor ons gegeten aan hadden gezeten, werd op het einde van de dag in een plastic bak bewaard voor de volgende ochtend, geen koffie, grauw uitziende pap, eten op een klein bordje gekwakt, slechts een lepel en vork om te eten en als je zag hoe het bestek werd afgewassen verging je met al het andere de eetlust. Zo verging het mij en mijn dochter ook en dus bleven we weg.
Maar zodra Ludmilla dat merkte werden we in haar kantoor uitgenodigd en moesten we zeggen wat wij dan wel aten. De volgende dag kreeg ik koffie, vers brood, kaas, boter, gekookte eieren, fruit en salade voor de lunch en 's avonds beduidend betere kwaliteit eten en ja ik kreeg ook een mes.
Ik vertelde je op 31/7 al dat ik zo'n rugpijn had en dat werd helaas steeds erger met helse pijnen. Toen ik Ludmilla om pijnstillers vroeg vertelde zij dat ze in de winter een dubbele hernia had gehad en een goede therapeut wist. Ze heeft een afspraak voor mij gemaakt. 's Middags heeft ze mij erheen gebracht ruim anderhalf uur rijden van het hotel. Het was een manueel therapeut en hij constateerde dat er een wervel in mijn rug was verschoven waardoor er een zenuw bekneld zat. Gelukkig heeft zijn behandeling geholpen waardoor we samen naar Kubana konden gaan. Want hoe dan ook mijn dochter was alleen gegaan als mijn pijn het niet het toegelaten en dan had ik me vreselijk ongerust gemaakt.

Wat betreft het concert van The Gazette en de reis in het algemeen kan ik zeggen dat de missie geslaagd is! Mijn dochter was zielsgelukkig toen ze haar idolen zag en verder was er ook veel leuke muziek. Wel hadden we het gevoel, ons in een woestijn met een zandstorm te bevinden. Het gele droge zand zat overal en na een paar dagen zagen de tenten op het terrein geel i.p.v. wit.

Met enorm veel dank aan jou en (later) ook Björn. En sorry voor het ongemak en de stress op 31/8

HARTElijke groet,

Dymphna