Apatity werd opgericht in in 1935 en kreeg in juli 1966 de status van stad en is de tweede grootste stad van Moermansk regio met 70.000 inwoners. Apatity is het grootse wetenschappelijk centrum in het Russische Noorden met negen instituten van de Russische Academie van Wetenschap; het Kola Wetenschappelijk Centrum van de Academie voor Geologische, Mijnbouw, Chemische, Technologie van Zeldzame Elementen en Minerale Bronnen Instituten. Het Instituut van Geologie heeft een schitterend museum met een prachtige collectie van minerale monsters van de Kola Peninsula.

Veel interessante tentoonstellingen, die bijdragen aan de ontwikkeling van de economie, het ondernemerschap en volks ambachten, vinden plaats in Apatity.

De stad van vandaag vind zijn oorsprong in 1558 toen op het eiland Dolgui (lang) een houten fort werd gebouwd. Later kwam er een stenen kremlin met muren van 1,5 km lang, 11 meter hoog en 5 meter breed. Naast dit kremlin werd een witstenen stad gesticht.

Onder Peter de Grote werd Astrakhan het centrum van de provincie met dezelfde naam. Hij was ook de stichter van de marine voor de Kaspische Zee. In 1722 arriveerde de tsar in de stad om de oorlog te leiden voor de verovering van het westelijke deel van de Kaspische Zee. In het midden van de 17e eeuw en vroeg 18e eeuw ontstond er industrie en ontwikkeling van navigatieapparatuur in de stad.

Vandaag de dag is Astrakhan een belangrijk industrieel een transport centrum

12 kilometer ten noorden van de moderne stad ligt de heuvel “Shareny hillock”. Hier was de oude plaats genaamd Khadji Tarkhan. In 1395 werd de plaats aangevallen door de troepen van Timur en compleet verwoest. In de 15e eeuw werd de stad herbouwd en werd het de hoofdstad van de Astrakhan staat. In 1556 werd de regio makkelijk ingenomen door Ivan de Verschrikkelijke en in 1558 werd de stad gesticht waar hij nu nog ligt.

Gesticht in 1152 door Prins Yury Dolgoruky als een groot fort langs de Wolga rivier, werd Gorodets een welvarend dorp met schitterende kerken en commercieel ontwikkeld. Ondanks dat Gorodetz vandaag de dag een klein dorpje is, heeft het nog steeds haar speciale atmosfeer van vroeger.

Goritsi, met haar Wederopstandings Klooster, is gesticht in de 14e eeuw. Het klooster heeft haar opmerkelijke architectuur behouden en fascineert de vele bezoekers met haar majestueuze kerken de sobere fortmuren. Het klooster is eveneens bekend om haar iconen museum, waaronder sommige van de oudste van Rusland.

Jaroslavl is gelegen aan de rivier de Wolga, op ongeveer 250 kilometer ten noordoosten van Moskou. Het is het bestuurlijk centrum van de oblast Jaroslavl. Het historisch centrum van de stad, rond de samenvloeiing van de Wolga en de Kotorosl, staat op de UNESCO Werelderfgoedlijst. De stad is onderdeel van de Gouden Ring van Rusland.

De huidge stad ligt op 7 kilometer ten noordoosten van de vroegere Vikingplaats Timerjovo uit de 8e of 9e eeuw. Voor de komst van de Slaven woonden op de plaats van het huidige Jaroslavl sprekers van Finoegrische talen.

Jaroslavl zou volgens oude bronnen zijn gesticht in 1010 door Jaroslav de Wijze als een steunpunt van het Vorstendom Rostov (een rijk dat voor het eerst wordt genoemd in 1071) tegen invallen vanuit het noorden over de Wolga. Volgens een legende stichtte Jaroslav de stad, nadat deze hier persoonlijk een sterke berin zou hebben verslagen. Deze legende leeft voort in het wapen van de stad, waarop een staande beer staat afgebeeld met een hellebaard in haar rechterhand.

Ten tijde van het Kievse Rijk was Jaroslavl een van de oostelijkste steden van het rijk. In 1218 werd Jaroslavl de hoofdstad van het onafhankelijke Vorstendom Jaroslavl, dat zich iets eerder van het vorstendom Rostov had afgesplitst. De stad ontwikkelde zich mede daardoor tot een rivierhandelscentrum, waar veel handelaren en handwerkers naar toe trokken en waar in die tijd ook de eerste kerken en kloosters ontstonden. Tijdens de Mongoolse invasie in Rusland, werd de stad verscheidene malen platgebrand. Tijdens de Tataarse invasie van 1238 werd de stad bijna volledig verwoest. De stad werd echter steeds weer opgebouwd en wist haar positie als handelsstad te behouden. In 1463 kwam de stad onder het bestuur van Moskovië te staan.

Toen tijdens de Tijd der Troebelen in 1612 de Polen Moskou hadden veroverd, werd Jaroslavl gedurende 5 maanden, van maart tot juli de facto de hoofdstad van Rusland. Van april tot juni waren hier de troepen van Kosma Minin en Dmitri Pozjarski gelegerd, die de stad Moskou later van de Poolse bezetters zouden bevrijden. In die tijd was het naar grote de tweede stad van Rusland.

In de 17e en 18e eeuw groeide de stad uit tot een belangrijk centrum voor de handel en handwerken met stenen gebouwen. Er ontstond in die tijd een regionale stijl van architectuur en frescoschilderingen in Jaroslavl. Later werd de stad een centrum voor de textielindustrie. Vanaf 1796 was Jaroslavl het bestuurlijk centrum van een gouvernement. In 1805 stichtte Pavel Demidov er een school voor hoger onderwijs, die in 1833 werd omgezet naar een lyceum. Tussen 1870 en 1898 werd de stad door spoorlijnen verbonden met de steden Moskou, Vologda, Kostroma en Sint-Petersburg, waardoor de stad uitgroeide tot een spoorknooppunt. In 1900 deed de tram zijn intrede in de stad.

Onder de vijfjarenplannen van de Sovjet-Unie groeide de stad uit tot een centrum voor de zware industrie. Sinds 1971 is Jaroslavl een universiteitsstad met faculteiten voor sociale en natuurwetenschappen.

Kandalaksha – deze stad bevindt zich in het Zuiden van Kola Peninsula, aantal inwoners 46.000 en het is de oudste stad van Kola Peninsula. De eerste benoeming gaat terug tot het jaar 1526. De geschiedenis van Kandalaksha telt veel opmerkelijke feiten inclusief feiten over frequente schermutselingen van de lokale bevolking met “Kwaadaardige mensen”. In het begin van de XX eeuw speelde Kandalaksha een grote rol in het ontwikkeling van de hele regio en is een van de centra geworden voor het bouwen van de Moermansk spoorwegen. De ontwikkeling hiervan begon in de lente van 1915 en op 15 november 1916 was het al klaar. Deze gebeurtenis verbaasde de hele wereld: om meer dan duizend kilometers spoorwegen te maken dwars door bossen en moerassen binnen 17 maanden! Zoiets was nog nooit gebeurt in de wereld geschiedenis.
Het Kandalaksha van vandaag is een groot industrieel centrum. De stad strekt zich uit langs de kust van de Witte Zee. Kandalaksha haven verbindt de stad en Kola Penisula met de hele wereld.

Kazan, de hoofdstad van de Tatarstaanse Autonome Republiek (Tatarstan), wordt vaak de “Parel van de Centrale Wolga regio” genoemd.

Gesticht in de 13e eeuw door de Mongolen die op dat moment Rusland bezet hadden, diende het als zetel van het machtige leger van de Mongelen in het Tatarenrijk. Vandaag heeft de stad een miljoen inwoners (half Russisch, half Tataar) en heeft het een unieke maar prachtige mengeling van Moslim en Christelijk culturen. Kazan is de geboorte plaats van de Russische operazanger Fyodor Chaliapin en de balletdanser Rudolf Nureyev.

Kem is een oude Pomor stad en ligt in de monding van de Kem rivier, die uitmondt in de Witte Zee, op 437 kilometer van Petrozavodsk. De eerste nederzettingen ontstonden hier in de XIV eeuw. In de jaren 30 van de vorige eeuw bevond zich hier het Kem's verstuurpunt – via deze plaats gingen de gevangenen naar de Solovetsky werkkampen. Tot op de dag van vandaag is het gebouw van het Bestuur van de Solovetsky werkkampen nog steeds intact.
Kem bestaat vooral uit houten gebouwen en alleen op de hoofdstraten kunt u baksteengebouwen van drie verdiepingen vinden. Nog een bezienswaardigheid van de stad is de Uspensky Kathedraal van 1717.

Kirovsk – het bouwen van Kirovsk stad begon in 1930. Kirovsk vandaag de dag telt 40.000 inwoners. Kirovsk is de stad van mijnen. De meerderheid van de bevolking van de stad werkt in de mijnindustrie. Kirovsk ligt in de vallei van het Vudjavr meer en is omringd door het Khibiny gebergte. U kunt rechtstreeks van de straten van de prachtige uitzichten genieten. Kirovsk is de meest sportieve stad van Kola Penisula en het hoofd skicentrum van het Noordenwesten van Rusland: 30 kilometers skipiste; zes skiafdalingen (slalom, giant-slalom, super giant en downhill) hebben certificaten van FIS. Afdelingen voor freestyle voldoen aan de internationale standaarden. De parel van Kirovsk is zijn Botanische Tuin; u kunt hier kennis maken met de lokale flora maar ook een echte tropische jungle bezoeken. Het culturele leven van Kirovsk is gevarieerd en interessant.

Kizhi eiland – het wereld beroemde Kizhi Museum is een van de grootste openluchtmusea in Rusland, opgericht in 1966. Het Museum bevindt zich op een van de 1650 eilanden in het Onega meer, op 68 km van Petrozavodsk. Dit populaire object van Russische en internationale toerisme presenteert gedurende zijn 40 jarig bestaan zowel de traditionele houten architectuur als de materiele en geestelijke cultuur van de bevolking van Karelia – Vepsianen, Karelianen en Russen. Het museum is bekend door de Herscheppings Kerk, erkend door UNESCO, als het enige meesterwerk van houten architectuur van wereldwijde importantie. Meer dan 5 miljoen mensen uit de hele wereld hebben dit Museum bezocht.

In de tijd van Peter de Eerste was de Tulmozersky IJzerwerken dicht bij Kolatsel'ga. De ruines hiervan zijn er nog steeds. Tegenover het dorp, op de ander oever van de Kola rivier zijn de mijnen waar het ijzererts werd gedolven – de grond is hier vol met sleuven en gaten.

Kostroma is even oud als Moskou, Gelegen op de linkeroever van de Wolga rivier heeft het vele magnifieke monumenten van oude architectuur. Haar pittoreske buitengebied is lang een bron van inspiratie geweest voor vele Russische kunstenaar. De opvallende rol die Kostroma door de jaren heen in de Russische historie heeft gehad, kan vandaag de dag nog gevonden worden in de stad.

Waar de rivier Kostroma en Wolga samenvloeien rijzen de wit stenen muren en gouden koepels van de het Ipatievsky Klooster omhoog. Het werd gesticht in de twee helft van de 18e eeuw ter bescherming van de stad tegen aanvallen vanuit de gebieden boven de Wolga.
In 1958 werd bij de muren van het Klooster een uniek openlucht museum voor houten architectuur geopend. Kerken, oude huizen, schuren, water- en windmolens en klein badhuizen werden vanuit verschillende dorpen in de regio bij elkaar gebracht. Onder ander de kerk van de Synaxis van de Maagd uit 1552 van het dorp Kholm en de Transfiguratiekoer uit 1713 zijn hier te bezichtigen. Ook is er een grote collectie van houtbewerking tradities te zien, die werden doorgegeven van vader op zoon.

Een van de eerste stenen gebouwen in Kostroma was de Kerk van de Wederopstanding van Debra, en werd gebouwd in 1651.
Het complex aan winkelarcades is een van de grootste marktcentra van de late 18e eeuw dat vandaag de dag nog bestaat. De bouw hiervan vergede enkele tientallen jaren en bevat meer dan tien gebouwen van verschillende grote. Het is gelegen aan het centrale plein.

Lovozero dorp is van de XVI eeuw. De inwoners van Lovozero zijn Lappen, Nentsy en Komi volkeren. De bevolking van Lovozero houdt zich bezig met rendierboerderijen. Het Lapse volk zijn ook ervaren vissers en jagers, en zijn uitstekende kenners van tundra. Ze beschikken over een rijke en buitengewone folklore, en veel dragen nog steeds karakteristieke en kleurrijke nationale Lapse kleren.

Het kleine drop Mandrogi is als een romantische blik op het verleden. Met haar knusse houten huizen in oude Russische stijl, trekt het vele bezoekers die hier volop kunnen genieten van houtsnijwerk, een bezoek aan het museum van samovars en een heerlijke maaltijd met Russische wodka of thee.

Het verleden van het dorp is niet zo romantisch. In de laatste oorlog werd het bezet door de Duitster, die de bevolking wegvoerde en het dorp troosteloos achter lieten. In de jaren 60 werd hier zand gewonnen, maar de arbeiders vertrokken toen de zandgroeven werden gesloten. Vandaag de dag is er nog een kleine bevolking, welke echter zeer actief is op zowel industrieel -als handelsgebied.

De meest in het oog springende attractie van Mandrogui is het Wodka Museum. Het is geweid aan de traditionele alcoholische drank gemaakt van graan. Het museum toon de historie van de drank en het productie proces. Ook is er een bar waar de bezoekers de wodka kunnen proeven.

Monchegorsk ligt in het centrum van de Kola Peninsula. De stad is opgericht in 1937 in Monche-tundra (“monche” betekent “prachtig” en “tundra” betekent “bergen”). Het is de derde grootse stad in de Murmansk regio op de Kola Peninsula met 63 duizend inwoners. De bergen omringen Monchegorsk in een halve cirkel. Als u naar de heuvel top klimt dan zult u een prachtige uitzicht over een keten van meren krijgen. De stad ligt bij twee grote meren: het Imandra meer aan de een kant en het Moncha meer aan de andere. Het Basin van Imandra meer bestaat uit 1379 beken en 2270 meren. Het is het grootste water systeem van de Kola Peninsula. Het strekt zich 109 km in de lengte en 19 km in de breedte uit. Het meer is 67 m diep en heeft 144 eilanden.

Waard te bezoeken: Wederopstandings Kathedraal; Geschiedenis en Economie museum; het museum van Gekleurde Stenen; het museum van Dwergen.

Moskou is de hoofdstad van de Russische Federatie en het economisch, wetenschappelijk, cultureel en toeristisch centrum van het land.

De eerste benoeming van Moskou gaat terug tot 1147. De stad is opgericht door prins Jury Dolgoruky (wat in het Nederlands "Lange Armen" betekend) Een snelle ontwikkeling van Moskou werd bevorderd door haar gunstige geographische positie aan de kruising van belangrijke handelswegen. Moskou was de hoofdstad van Rusland tot de 18e eeuw en kreeg haar status terug in 1918.

Vandaag de dag is Moskou een van de mooiste steden in de wereld. Haar architectonische verschijning is gevormd in de loop van vele eeuwen. Begrip voor Moskou begint bij het Kremlin. Het Kremlin in het centrale en meest historische deel van de stad, gelegen aan de oevers van de rivier de Moskva.

De grootste monumenten van het historische en architectonische complex van het Kremlin zijn de Assumption Kathedraal, de Ivan de Grote klokkentorten, de Faceted Kamer en de Wapen Kamer, waar de waardevolle schatten van de Russische Tsaars and prinsen worden bewaard. Het Rode Plein, historische gezien de meest belangrijke plaats en symbool voor Moskou en Rusland, ligt aan de vestingsmuur van het Kremlin. De Sint Basil's Kathedraal, gelegen op het zuidelijke deel van het Rode Plein, is een van 's-werelds mooiste architectonische monumenten.

Vanaf de oprichting van de stad is Moskou het centrum voor de Russische Orthodoxe kerk. Tegenwoordig is Moskou versiert met een indrukwekkend aantal kerken. Het belangrijkste object van religieus Moskou is de herbouwde Kathedraal van Christus de Verlosser. Het Nieuwe Maagden Klooster, Don's Klooster, Nieuwe Verlosser and Sint Daniel's Klooster betoveren de toeristen met hun harmonie in architectonische bouw.

Stads landgoeden en paleis-en-park ensembles, Kolomenskoye, Izmaylovo, Kuskovo en Ostankino, vormen ook het beeld van Moskou. In de Sovjet periode werd het uitzicht van Moskou gedomineerd door zogenaamde "Vysotki", de beroemde Moskouse wolkenkrabbers.

Nu is Moskou een dynamische veranderende en eclectische stad, waar historie en tegenwoordige tijd diep met elkaar zijn verstrengeld.

Moskou is een cultureel centrum van wereldomvattende waarde. Er zijn meer dan 70 theaters. De bekendste van deze is het Bolsjoj Theater. De rijkste collecties van schilderijen, graphische kunst en sculpturen zijn bijeen gebracht in meer dan honderd museums. Onder hen zijn de welbekende Tretiakov galerie en het Puskin museum voor fijne kunst. Verder herbergt de stad een grote hoeveelheid aan concertzalen, bioscopen en show- en tentoonstellings paviljoenen.

De omgeving van Moskou is eveneens rijke aan culturele, historiche en natuurlijke monumenten. Oude dorpen als Sergiev Posad, Zvenigorod, Serpukhov, Kolomna en de meest mooie kloosters en palijzen trekken rondon Moskou ieder jaar meer en meer toeristen.

Modern Moskou is het grootste centrum van zakelijk reizen. Het is een stad van congressen, forums, festivals, industriele beursen en tentoonstellingen, inclusief een grote jaarlijkse toeristische beurs.

Gelegen aan de steile over van de Volga rivier is Myshkin een gastvrij provincie dorp in de Yaroslavl regio. Het koestert de ware Russische tradities en de speciale schoonheid van de Russische cultuur.

Fascinerend is het “Muis Museum”. De naam van het dorp is afgeleid van het woord “Mysh” wat muis in het Russisch betekend. Ok is er het Valenki Museum, dit is een Russische vilten schoen, een kunstgalerij en een tentoonstelling van Russisch linnen.

Nizhny Novgorod is de 4e grootste stad van Rusland en is gelegen in het gebied waar de rivieren de Oka en de Wolga samenvloeien. Ondanks dat de stad reeds in de 13e eeuw werd gesticht zijn haar meest interessante plekken uit later perioden. De meest belangrijke hiervan is het Kremlin dat in de 16e eeuw werd gebouwd. Tot voor kort was Nizhny Novgorod een gesloten stad en stond het voornamelijk bekend als de stad waar de nobelprijs winnaar Andrei Sakharov naar werd verbannen, nadat hij kritisch was geweest over de oorlog in Afghanistan.

Maar meer dan dat is Nizhny Novgorod een grote rivier haven met veel handel en een cultureel centrum. Een van de oudste verhalen in Rusland werd hier geschreven, in het Pechersky Klooster, in 1328 – 1330. Later werden deze bekend als de Lavrentyevskaya Kronieken.

Veliki Novgorod (Russisch: Великий Новгород) of Novgorod-Veliki, vroeger ook bekend als Navgard/Naugard en onder de Oudnoordse naam Holmgård, is een van de oudste historische steden van Noordwest-Rusland[1] en vormt de hoofdstad van de gelijknamige oblast Novgorod. Tot 1999 werd de stad Novgorod genoemd en was 'Veliki' slechts een onofficieel voorvoegsel. Toen de stad Gorki echter haar oude naam Nizjni Novgorod terugkreeg ontstonden vaak misverstanden en werd het voorvoegsel tot officieel onderdeel van de naam gemaakt. De naam 'Novgorod' betekent "nieuwe stad" en 'Veliki' betekent "de grote"; "Novgorod de Grote"

De bezoek aan Veliki Novgorod bestaat uit: kennismaken met de levenswijze van het Russische dorp “Vitoslavlitsi”; excursie naar het Kremlin van Novgorod; stadsrondrit met bezoek aan Yaroslavovo Dvorishe en oude Torg; Svyato-Uriev Klooster.

Bezienswaardigheden:

Het Kremlin van Novgorod – het monument van de Russische architectuur van X-XVII eeuw, het oudste van de nog overgebleven Kremlins in Rusland. Het Kremlin was de administratieve, maatschappelijke en religieuze centrum van het oeroude Rusland. De lengte van de muren is 1385 meters . Van de 13 torens van het Kremlin zij er 9 overgebleven. De hoogste toren – Kukui (41 meter) – is geopend voor bezoek in de warme tijd van het jaar.

Sofiisky Kathedraal (1045-1050) is een van de oudste stenengebouwen in Rusland. De eerste steen Kathedraal van Novgorod, gebouwd in het midden van de XI-de eeuw. De Kathedraal is opgericht door de vorst Yaroslav Mudry (Yaroslav de Wijze) en gebouwd door zijn zoon Vladimir als een publieke kathedraal. De Sofiisky Kathedraal is het hoofd heiligdom van de Novgoroden. In 1991 is deze geheiligd door patriarch Aleksy en is een nog werkende Russisch Orthodoxe Kathedraal. Hier worden de Novgorodse heiligdommen bewaard: de icoon van de Heilige Moeder Gods (XII eeuw), schitterende iconostasen met iconen uit de XV-XVII eeuwen en de bronzen Magdeburgskie poort van de XII-de eeuw.

Monument “Duizendjarig bestaan van Rusland” (1862) bevindt zich in het centrum van het Kremlin. Het monument is ontworpen door de Peterburgse beeldhouwer Michail Mikeshin. Dit monument is uniek en heeft geen evenknie in de hele wereld. Er zijn 129 figuren afgebeeld: Russische vorsten, geestelijke, volks helden, wetenschappers, schrijvers, artiesten, kunstenaars en musici die een wezenlijke bijdrage hebben geleverd aan de Russische geschiedenis. De compositie symboliseert de duizendjarig historie van Rusland.

Yaroslavovo Dvorishe en oude Torg van Novgorod Veliky. Aan de andere, Sofiiskaya, kant van het Kremlin bevindt zich het historisch-architectonisch museum Yaroslavovo Dvorishe en oude Torg – een complex van de waardevolste architectuur monumenten van XII-XVIII. Het is een van de mooiste plaatsen in Novgorod.

Svyato-Uriev Klooster, een nog werkende mannenklooster, is opgericht door de vorst van Novgorod Yaroslav Mudry in de XI eeuw vlakbij het Ilmen meer. Het klooster is een deel van het grandioze natuur panorama die door kleine kathedralen van het zuiden van de stad wordt verlevendigd. De hoofd kathedraal van het klooster, Georgievsky Kathedraal, is een uniek architectuur monument van de XII eeuw. In de Kathedraal kunt u fragmenten van fresco's schilderkunst van de XII eeuw bekijken.

Het museum van de houten bouwkunde “Vitoslavlitsi” ligt aan de oever van het Mychino meer, vlakbij Uriev klooster. De naam “Vitoslavlitsi” komt van het dorp die daar in XII-XVII stond. Hier kunt u de historie van Rusland zonder boeken leren. De houten gebouwen, die een historische waarde hebben, werden vanuit verschillende plaatsen van Novgorod regio naar het museum gebracht en hebben daardoor hun “tweede leven” gekregen. Deze zijn kerken, huizen, molens, voorraadschuren, kapellen van de XII-XVII eeuwen. De gastvrouw, gekleed in de kostuum van toen, laat u het erf, de moestuin, de hooischuur en de veestallen zien. U krijgt een mogelijkheid om binnen echte Russische huizen te gaan, hun simpele levenswijze inrichting te bekijken, even voorstellen hoe een groot gezin erin kon wonen, lapti (van stro gemaakte schoenen) aanpassen en een foto met de gastvrouw maken. U kunt hier prachtige souvenirs van hout en berkenbast kopen.

Het Oreshek fort ligt aan de bron van de Neva Rivier. De historie van het eiland start in 1228 toen het voor de eerste keer werd genoemd in de Novgorod Kronieken. Nadat de Zweden hier waren verdreven werd een klein fort gebouwd met een stenen toren en rondom houten muren.

In 1348 braken de Zweden het verdrag, veroverden het fort en hielden het 7 jaar bezet. Tijdens de herovering door de Russen werd het fort in brand gezet, maar later herbouwd in steen en ook de muur werd van steen.

Toen in de 15e eeuw het fort onderdeel werd van de Staat Moskou werden de muren opnieuw gebouwd en werden 12 meter hoog en 4,5 meter breed. Daarnaast werden er zeven torens voor kanonnen en geweren gebouwd.

Nadat de militaire functie van het fort was verdwenen diende het vanaf 1798 al een gevangenis. Tsaren, politici en ontsnapte veroordeelden werden hier gevangen gehouden. De broer van Lening (A.I. Ulianov) werd hier ter dood gebracht.

Twee kanalen (het Nieuwe en het Oude Ladoga kanaal) vloeien hier in de Neva rivier, nabij het fort. In de 18e eeuw was het dorp bekend om haar reparatie werken en gedrukte katoen industrie. Vanaf het schip is nu nog de voormalige katoenmolen te zien, nu onderdeel van de Neva scheepsbouw en reparatie werken.

Een legende verteld dat op de plaats van een dorpskerk ongeveer 800 jaar geleden het Orusyarvi Klooster heeft gestaan. De Russen geloven nog steeds trouw dat het de heiligste plaats is aan de Finse kust en wordt Sint Nicolay haar beschermheilige is.

Petrozavodsk (Russisch: Петрозаводск IPA: [pitrəzɐˈvɔtsk]) of Petroskoi is de hoofdstad van de Russische autonome deelrepubliek Karelië. De stad ligt verspreid over een lengte van 27 kilometer langs de westeroever van het Onegameer.
De stad ligt op 1091 kilometer van Moskou, 412 kilometer van Sint-Petersburg en ongeveer 150 kilometer van de grens met Finland. Bij de stad ligt de luchthaven Besovets.

De stad werd gesticht op 11 september 1703 als Petrovskaja sloboda ("sloboda van Peter") door prins Aleksandr Mensjikov in naam van Peter de Grote, die een nieuwe ijzersmelterij nodig had voor de productie van kanonnen voor de Baltische Vloot ten tijde van de Grote Noordse Oorlog. Deze smelterij werd aanvankelijk Sjoejski zavod ("fabriek aan de rivier de Sjoeja") genoemd, maar na een decennium werd de naam veranderd naar Petrovski zavod, ter ere van Peter de Grote. Deze naam werd vervolgens als basis gebruik voor de huidige stadsnaam Petrozavodsk.

Tegen 1717 was Petrovskaja sloboda met 3500 inwoners uitgegroeid tot de grootste plaats van Karelië. De plaats had toen een houten fort, een Gostiny Dvor (overdekte markt) en miniatuurpaleizen van prins Mensjikov en tsaar Peter de Grote. In die tijd was de houten Petrus- en Pauluskathedraal, die in 1772 werd herbouwd en in 1789 werd gerenoveerd, het meest gezichtsbepalende gebouw van de stad. De kathedraal behield haar originele iconostase tot dat deze samen met de kathedraal werd verwoest bij een brand op 30 april 1924.

Na de dood van Peter de Grote kwam de fabriek in een neergaande spiraal terecht en werd uiteindelijk in 1734 gesloten. de plaats verloor een deel van haar bevolking, maar doordat buitenlandse bedrijven nog wel koperfabrieken hadden in de buurt van de stad was er nog wel enige werkgelegenheid.

Toen tsarina Catharina de Grote in 1773 stroomopwaarts aan de Lososinkarivier een nieuwe ijzersmelterij liet bouwen, groeide de industrie weer. Deze Aleksandrovski zavod (vernoemd naar Alexander Nevski, de beschermheilige van de streek) was eveneens bedoeld voor de productie van kanonnen, dit maal voor de voortdurende Russisch-Turkse oorlogen. Tussen 1786 en 1796 werd deze fabriek gemoderniseerd en uitgebreid onder leiding van de Britse industrieel Charles Gascoigne. In die tijd werd in 1788 mogelijk de eerste spoorlijn voor industrieel gebruik van het Russische Rijk aangelegd; de Tsjoegoenny kolesoprovod (чугунный колесопровод).

Tijdens de bestuurlijke hervormingen van 1777 kreeg Petrovskaja sloboda stadsrechten en werd de naam veranderd naar Petrozavodsk. Daarop werd een nieuw neoklasiek stadscentrum gebouwd, gecentreerd rond het nieuwe ronde stadsplein. In 1781 werd Petrozavodsk vanwege haar inwoneraantal het bestuurlijk centrum van de provincie Olonets, waarmee ze Olonets voorbijstreefde. In 1784 werd Petrozavodsk het bestuurlijk centrum van het nieuwe gouvernement Olonets. Tsaar Paul I hief dit gouvernement op, maar in 1802 werd het gouvernement opnieuw opgericht en werd Petrozavodsk opnieuw het bestuurlijk centrum.

Tijdens de Finse bezetting van Oost-Karelië tijdens de Vervolgoorlog van 1941-1944 hernoemden de Finnen de plaats van Petroskoi naar Äänislinna (Onegaborg); een nederzetting (fort) die stond vermeld op een 17e eeuwse Zweedse kaart in de buurt van de huidige stad. Deze naam was afgeleid van Ääninen, het Finse toponiem voor het Onegameer.

Het kleine dorp Plyos is zo schitterend dat het de meest voortreffelijke landschapsschilder, Issak Levitan, inspireerde. Al vanaf de 15e eeuw komen er ieder jaar vele mensen naar Plyos om haar charme en kalmte en om het Levitan museum te bezoeken, waar enkele van zijn beste schilderen tentoongesteld staan.

Ondanks dat de naam van de stad Rostov is, is het in Rusland beter bekend als Rostov Veliky (Rostov de Grote). De stad speelde een belangrijke rol in lange en verbazingwekkend rijke historie in de stichting van de Russische Orthodoxe Kerk. Hierdoor beschik de kremlin van de stad dan ook over elf gedecoreerde klokken, verschillende paleizen, een paar kleine kerktoeren en de barokke Kerk van Onze Vrouwe van Smolesk uit 1693. Alle kerken zijn rijk geschilderd en gedecoreerd.

De geschiedenis van de nu 1,5 miljoen tellende stad gaat terug tot aan de 16e eeuw. Gesticht in 1586 als een fort om Rusland te beschermen, was Samara maar een kleine nederzetting totdat het in 1851 het centrum werd van de nieuwe gevormde Samara Regio.

De ontwikkeling van de stad begon in de tweede helft van de 19e eeuw met de bouw van stenen herenhuizen, banken, publieke gebouwen en industriële faciliteiten. Ook toen kreeg de stad theaters, museums en een openbare bibliotheek.

De stad dankt haar verder ontwikkeling aan de oprichting van fabrieken in de jaren 40 van de 20e eeuw, wat de start was van een nationaal militair industrieel complex.

De bezoekers bewonderen de oevers met de parken en sculpturen. Samara is de thuisstad van een eens beroemde brouwerij en vandaag de dan van populaire chocolade merken. Mooie Orthodoxe tempels maken een schitterend mengeling met de Luterse Kerk en de Romijn Katholieke Basiliek. Maar Samara’s meest dierbare bezit is haar gastvrije bevolking.

Saratov werd gesticht in 1590 als een fort om de Wolga route te beschermen tegen aanvallen van de nomaden stammen. Sinds de 17e eeuw is het een stopplaats voor routes over het water en over het land en is het ook een vis- en zouthandelscentrum. De stad heeft ongeveer 904 duizend inwoners en is gelegen op de rechter over van de Wolga.

Sint-Petersburg is vaak genoemd als de tweede hoofdstad en ook als de culturele hoofdstad van Rusland. In overeenstemming met wat internatinale onderzoekers denken behoort het tot de tien meest aantrekkelijke steden in de wereld om een bezoek aan te brengen.

In vergelijking met de historische standaarden die over de wereld gebruikt worden is Sint-Petersburg een jonge stad. Het is opgericht in 1703 door de meest prominente Russische Tsaar, Peter de Eerste. In het plan van de schepper zou de stad "het raam naar Europa" moeten worden en daarmee helpen bij de integratie van Rusland aan het Europesche leven. De stad was 200 jaar de hoofdstad van het Russische Rijk.

Met dank aan het perfecte architectonische imago in combinatie met de overvloed aan rivieren en kanalen wordt de stad vaak het Venetie van het Noorden genoemd. 90 rivieren en andere waterwegen vloeien door de stad. De paleis ensembeles van Sint-Petersburg zijn echte meesterwerken in architectonische kunst in de wereld. Het beeld van de stad is gevormd door prominente Europesche architecten uit Italië, Frankrijk, Duitsland en Nederland, alsmede door de beste Russische architecten uit de 18e en 19e eeuw.

Het oudste van de beroemde gebouwen van Sint-Petersburg is het Peter en Paul Fort met de Peter en Paul Kathedraal, welk het voornaamste symbool van de stad werd. Wereld vernieuwend zijn bouwwerken als het Paleis Plein en het Kunst Plein, de Admiraliteit, de Zomer Tuinen, de gebouwen van Mikhailovsky Kasteel en het Alexandrinsky Theater en het momument van de Bronzen Paardenman.

Sint Petersburg kan terecht gezien worden als de culturele hoofdstad van Rusland. Er zijn ongeveer 100 theaters in de stad, waaronder het internationaal bekende Mariinsky Theater voor opera en ballet, het Academisch Bolshoy drama theater en Mussorgsky Staats Academisch Opera en Ballet Theater. Jaarlijks vinden muziek en theater festivals, concoursen en tentoonstellingen plaats in de stad. Sint-Petersburg is ook het grootste mussum centrum. Het befaamde Hermitage Museum heeft een collectie van wereldbekende kunstwerken, gelijk aan het Louvre en Prado. Het Russisch Staats Museum herbergt een unieke collectie van schilderijen en iconen en de grootste collectie van Russische sculpturen.

De voorsteden van Sint-Petersburg zijn eveneens rijk aan meesterwerken van architectionische kunst. Petergof, gelegen aan de Finse Golf, was het buitenverblijf van de Russische Keizers. Het is een complex van luxueuze paleizen, parken en fontijnen. De Boven Tuin en het Lager Park bezitten meer dan 150 fontijnen en vier monumentale watervallen.

Het paleis en park van Tsarskoe Selo is eveneens een schitterd voorbeeld van wereldse architectuur en tuin kunst uit de 18e en 19e eeuw. Het centrum is Ekarininsky paleis. Het interieur van het paleis beschik over voortreffelijke objecten van decoratieve kunst, meubilair, meesterwerken van Russische en West-Europesche schilderkunst, unieke collectie porcelein, edelstenen, wapens en decoratieve bronzen sculpturen. Een van de grootste landschaps parken in Europa met het beeldschone Pavlovsk Paleis ligt iets ten zuiden van Tsarskoe Selo in Pavlovsk.

Het onlangs gerestaureerde Konstantinovsky Paleis in Strelnya is een van de symbolen van Sint-Petersburg geworden. Hier worden met regelmaat officiele sociale evenementen op het hoogste niveau gehouden, alsmede zakelijke, wetenschappelijke en politieke forums.

Soezdal is gelegen op ongeveer 25 kilometer ten noorden van de stad Vladimir. Soezdal is gelegen aan de rivier Kamenka en heeft ongeveer 12.000.

De geschiedenis van Soezdal gaat in ieder geval terug tot het jaar 999 (genoemd in de Novgorodcodex) of 1024 (genoemd in de Nestorkroniek). Het was de hoofdstad van verschillende Russische vorstendommen, waarvan de belangrijkste Vladimir-Soezdal was. Met het afnemen van de politieke betekenis van de stad, nam de kerkelijke betekenis van de stad toe. Er zijn verschillende kloosters, en op een gegeven moment waren er 40 kerken op 400 families.

Tsaar Peter de Grote dwong zijn eerste vrouw, Evdokia Lopoechina, om non te worden in het Pokrov-klooster in Soezdal. In een ander klooster staat het graf van vorst Dmitri Pozjarski, samen met de boer Minin de held van de opstand tegen de Poolse overheersing van Rusland in 1612. In 1778 kreeg Soezdal de status van stad.

Tegenwoordig maakt het deel uit van de Gouden Ring van Rusland. In de kern van het stadje is een openluchtmuseum waarin verschillende houten gebouwen bewaard worden. Om het karakter van het stadje te bewaren, is er een bouwverbod voor gebouwen hoger dan één verdieping. Het stadje staat sinds 1992 op de Werelderfgoedlijst van de Unesco.

Sortavala – is de grootste stad aan de noordelijke kust van het Ladoga meer op 252 km van Petrozavodsk. De eerste benoeming gaat terug tot 1137. Tijdens zijn lange geschiedenis is de stad bezet geweest door 3 landen: Zweden, Rusland en Finland.

Svirstroy is een stedelijke type nederzetting en is gelegen aan de linkeroever van de Svir rivier. De nederzetting ontstond tijdens de bouw van de Nijnesvirskoi GES. De stroomversnellingen in de bedding van de rivier werden door middel van dit reservoir weggehaald aangezien zij obstakels vormden voor de schepen.

Tetrina Tonya is een klein vissersdorp gelegen aan de kunst van de Witte Zee en ongeveer 30 kilometer van de machtige Umba rivier. Het dorp bestaat uit enkele kleine houten huizen, een ondergrondse "koelkast" en een kleine kappel.

Het dorp Tikhvin is gelegen in de Leningrad regio op ongeveer 200 kilometer ten oosten van Sint Petersburg. Tikhvin wordt voor het eerst genoemd in de geschiedenis in 1383. Het administratieve centrum van het Tikhvin district en heeft een inwoner aantal van ongevee 62.000 mensen.
Het meest beroemde in Tikhvin is het "Tikhvin Mannen Klooster van de Hemelvaar van de Gezegende Maagd". Samen met de stichting van het klooster verscheen een nederzetting. Gedurende de tijd is het klooster sterk verbonden met de geschiedenis van Rusland. Tijdens de Twee Wereldoorlog is het dorp en het klooster gebombardeerd en zijn er veel gebouwen beschadigd. Heden ten dage is de reconstructie van het klooster bijna geheel klaar. Het belangrijkste icoon van de kerk "Het Wonder-Werkende Icoon van Onze Vrouwe van Tikhvin" is lange tijd geevacueerd geweest naar Chicago, maar is sinds 1995 terug in Tikhvin.

Uglich is een dorp in de Yaroslavl regio met 39.000 inwoners. Hier worden klokken, horloges, kaas en andere melkproducten gemaakt. Tevens beschikt het over een waterkrachtcentrale en is er een museum voor kunst en geschiedenis.

De naam stamt af van het woord “ugol” wat hoek of bocht betekend. Bij het dorp maakt de Volga een scherpe bocht, wat de naam verklaard.
Ondanks dat het dorp reeds in 937 is gesticht, is de eerste vermelding in de geschiedenisboeken pas in 1148. Volgens de lokale legende woonde hier de Heilige Princes Olga. Het diende als hoofdstad van de Uglich vorstendom van 1218 tot 1238, waarna het werd verwoest door de Mongolen, die nagenoeg de hele bevolking vermoordde. De rest werd gevangen genomen of vluchtte in de dichte bossen die het dorp omringen. In de 14e eeuw begon Moskou met het samenvoegen van land en werd Uglich opgenomen in het vorstendom van Moskou. In 1371 werd het dorp wederom verwoest door de prins van Tver die het plat brandde in de strijd om de macht die hij voerde met Moskou.

In de 15e eeuw kwam het dop weer tot bloei en sloeg het zelfs haar eigen geld. Na de door van Ivan de Verschrikkelijke werd zijn zoon Prins (Tsaar) Dimitry, de laatste in de Rurik dynastie, samen met zijn moeder naar Uglich gezonden, waar hij in 1591 werd omgebracht. Zijn dood was niet alleen een tragedie voor zijn familie, maar het werd ook gevolgd door vele problemen in Rusland, zoals moorddadige conflicten en de Poolse Invasie. Drie Dimitry’s op rij deden zich vals voor als de troonopvolger en claimde Prins Dimitry te zijn. Ze werden bekend als de Valse Dimitry’s. In 1606 werd de prins heilig verklaard en werden zijn relikwieën naar de Aardsengel Kathedraal in Moskou gebracht.

Tijdens de Poolse invasie in 1611 werd Uglich wederom vernield en haar bevolking afgeslacht. Na deze ramp werd het dorp langzaam opnieuw opgebouwd. Dit proces werd gehinderd door het besluit van Peter I dat buiten St. Petersburg geen stenen gebouwen mochten worden gemaakt. Daarnaast beval hij dat de kerkklokken van Ulgich omgesmolten moesten worden om er kanonnen van te maken voor de oorlog met Zweden. Tijdens de periode dat Catherina II aan de macht was groeide het dorp echter snel en bloeide het op.

In de 19e eeuw leefde de inwoners een rustig, maar goed ontwikkeld provinciaal leven. Er werden musea, een bibliotheek en een theater geopend.
De revolutie van 1917 veranderde de historische koers van het dorp. Door de bouw van de waterkrachtcentrales in 1930 werd het aanzicht zwaar beschadigd. Het klooster, een belangrijk architectonisch bouwwerk, en ander kerken en gebouwen uit de 15e, 16e en 17e eeuw werden opgeblazen en daarna overstroomd. Het grote gebouw van de waterkrachtcentrale staat nu op de plaats van het voormalige klooster.

Een team restaurateurs is sinds 1952 bezig met het opnieuw opbouwen van het oude historische centrum van de stad. Dit heeft geresulteerd dan vele oude gebouwen gered zijn van hun ondergang. Volgens het plan voor de ontwikkeling van Uglich zal het historische centrum intact worden bewaard.

Umba dorp bevindt zich in het Zuiden van Kola Penisula. Er zijn eigenlijk twee Umba dorpen: Oud en Nieuw. Oud Umba is uit de XV eeuw, kleiner dan de Nieuwe, en is verstopt in de mond van de Umba rivier. De hoofd attracties van Umba dorp zijn strandjutters, oude tradities, zalm, gastvrijheid van de lokale bevolking en de schitterende Umba rivier! Alle huizen in het dorp zijn van hout gemaakt. Het is een echt voorbeeld van de Russische dorpen in het Noorden van Rusland.

De Valaam archipel bestaat uit meer dan 50 eilanden en ligt in het noordelijke deel van het Ladoga meer (het grootste meer van Europa), op 40 kilometer van het vaste land. Valaam eiland is het grootste van de hele archipel – 9.5 km lang en 6 km breed. De naam Valaam kan uit het Fins vertaald worden als “het hoge land”.

Op de hoge kliffen staat het Valaam Transfiguratie Klooster, een belangrijke pelgrim plaats in Rusland. Het klooster werd gesticht in de 10e eeuw en wordt direct geleid door de Patriarch in Moskou.

Hier creëerde God de schoonheid van het de eilanden en de mens de schoonheid van architectuur en kunst. De imposante blauwe koepels van de kathedraal die in het zuiden is gelegen is, kunnen vanuit bijna elke plek worden gezien. Enkele van de eilanden zijn met bruggen aan elkaar verbonden.

Doordat de monniken destijds alleen gebruik maakten van omgevallen bomen en geen bomen kapten, heeft Valaam een unieke natuur. Het enige grote dier hier is de eland, maar je komt her vele kleinere dieren tegen zoals hazen, vossen en eekhorens. En ze zijn niet bang van mensen, want er werd nooit op ze gejaagd.

In 992 werd hier een klooster gesticht door de Griekse monniken Sergius en Herman. Vele malen is het klooster verwoest. In het klooster leefden ongeveer 200 monniken en de boerderij zorgde voor melk, boter en kaas. Daarnaast werden vele gewassen verbouw, waaronder watermeloenen.
In 1940 werd Valaam (weer) Sovjet gebied. De monniken moesten uitwijken naar Filand en namen de gehele bibliotheek mee met ongeveer 30.000 boeken. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Valaam bezet door de Finnen. Na de oorlog diende het klooster als pension voor gehandicapte soldaten en oudere mensen.

In de jaren 1980-1990 werden vele gebouw hersteld of teruggebracht naar Valaam. Maar het doel van het klooster is nog steeds de herrijzenis van mens en het houden van een zuiver geweten en niet restauratie van de muur.

Varzuga dorp is het enigste dorp aan de Tersky kust dat niet aan de zee ligt. Het dorp ligt op de beide oevers van de Varzuga rivier, op 13 kilometer afstand van de zee en 30 kilometer langs de rivier. Het belangrijkste deel van het dorp inclusief het complex van de Uspenskaya kerk ligt op de rechtse oever. De eerste benoeming van Varzuga gaat terug tot de XXIII – de eeuw.

Uspenskaya kerk was gebouw in 1491 en was de eerste Russische kerk van de Kola Peninsula. Deze kerk is helemaal van hout gemaakt en zonder enige spijker. In de bodem van de kerk ligt een kaart van een kruis. Elk van de vier delen van de Uspenskaya kerk maakt een gelijk kruis en ieder deel van het kruis meet 4 bij 5 meter. Varzuga rivier is ook bekend in de sportieve viswereld om het zalm vissen.

Vladimir is een industriestad en het bestuurlijk centrum van de naar de stad vernoemde oblast Vladimir. De stad is gelegen aan de rivier Kljazma. In de Middeleeuwen was Vladimir de hoofdstad van Rusland. Vladimir maakt deel uit van de Gouden Ring van Rusland.

De eerste melding van Vladimir in de Nestorkroniek dateert van 1108, het jaar dat algemeen wordt beschouwd als het stichtingsjaar van de stad. Hierbij wordt aangenomen dat Vladimir Monomach de stichter en naamgever van de stad is. Vladimir Monomach zou de regio geërfd hebben als deel van het vorstendom Rostov-Soezdal en de stad gesticht hebben om los te komen van de invloed van de bojaren. In 2008 werd de 900e verjaardag van Vladimir gevierd.

In de jaren 90 van de 20e eeuw verscheen er echter een andere theorie, die de stichting van de stad toeschrijft aan Vladimir I de Heilige, die Rusland gekerstend heeft. In deze visie zou de stad gesticht zijn rond het jaar 990. Deze theorie ondervindt echter nogal wat weerstand, omdat ze Vladimir ouder zou maken dat het in 1024 gestichte Soezdal, terwijl verschillende 12e- en 13e-eeuwse bronnen vermelden dat Vladimir een jonge stad was in vergelijking met Soezdal en Rostov.

In het begin van de twaalfde eeuw was Vladimir slechts een verdedigingspost van het vorstendom Rostov-Soezdal. Na 1157 verplaatste de zoon van Vladimir Monomach, Joeri Dolgoroeki (Joeri met de lange armen), de hoofdstad naar Vladimir, en daarmee brak een Gouden Eeuw aan die zou duren tot de invallen van de Tataren in Rusland. In deze periode was Vladimir één van de mooiste steden in Europa, waar talrijke kathedralen van witte steen werden gebouwd. Anno 2006 zijn daar nog slechts drie gebouwen van over: de Moeder Gods-Ontslapingskathedraal, de Sint Dmitrikathedraal, en de Gouden Poort.

De belangrijkste gebouwen in Vladimir zijn de Maria-ontslapingskathedraal, de Sint Dmitrikathedraal en de Gouden Poort. De Maria-ontslapingskathedraal werd gebouwd van 1158 tot 1160 en vergroot van 1185 tot 1189. In 1408 werd de kerk beschilderd door Ruslands beroemdste iconenschilder Andrej Roebljov, samen met Daniil Tsjorni. Een neoclassicistische klokkentoren werd in 1810 toegevoegd. De kathedraal is gewijd aan de icoon van de Moeder Gods van Vladimir.

De Sint Dmitrikathedraal is gebouwd van 1194 tot 1197 met behulp van Duitse metselaars uit het rijk van Frederik Barbarossa. De versieringen waren van Georgische steenhouwers, gezonden door koningin Tamar.

De Gouden Poort was oorspronkelijk een toren op de toegangspoort naar de stad en werd gebouwd van 1158 tot 1164. Zijn huidige vorm heeft de Gouden Poort te danken aan reparatiewerkzaamheden in de late 18e eeuw. In 1992 zijn deze monumenten op de Werelderfgoedlijst van de Unesco gezet.

Na eerst Tsaritsyn en later Stalingrad te hebben geheten is Volgograd nu gelegen op een unieke geografische locatie. Op de kruispunten van land en waterwegen waar Europe en Azië aan elkaar grenzen.

In de 16e eeuw werd het gesticht om de strategische plek tussen de Wolga en de Don te verdedigen. Volvograd verwierf haar bekendheid tijdens de Tweede Wereldoorlog. De Strijd om Stalingrad in de winter van 1942, werd het draaipunt in het Russische verzet tegen Hitler en de oorlog in zijn geheel. Mamayev Heuvel, waar de zwaarste gevechten plaats vonden, is nu een herdenkingsplek, met het 70m hoge beeld “Rusland het Moederland”. De namen van de omgekomen soldaten staan in de muren geschreven. Voor het eeuwige vuur staat een erewacht. Een bezoek aan het monument zal u niet onberoerd laten.